زندگی

عشق

هیاهوی میوهی های باغ

                                 از باد است

دست مبری و نمی یابی.

بر شاخه می نشینی

منقار در سرخی انار می چرخوانی و

خود را همه به آوازی می سپاری

که زمانی

از تو‍،بوده است.

در سرزمین صبا

از همه سو باد میوزد و

خاک

پوست ملرزاند از سر مای شبانگاهی.

باز به بازوی تو ، بلقیس

جا به جا

صفت عشق می گذارد.

یاد کسی اما در ضمیر تو نقش می بندد

که معطّر،شانه به شانه از عمین کنارت

یعنی

بی اعتنا گذشته است!

باهفت تاآسمون پرازگلای یاس ومیخک

با صدتا دریا پر عشق و اشتیاق و پولک

یه قلب عاشق بایه حس بیقرار وکوچک

فقط می خواهد بهت بگه تولدت مبارک